السلام علیک یا اباعبدالله
بسم الله الرحمن الرحیم
نُسَارِعُ لَهُمْ فِی الْخَیْرَاتِ ۚ بَلْ لَا یَشْعُرُونَ ﴿٥٦﴾
در حقیقت می خواهیم در عطا کردن خیرات به آنان شتاب ورزیم؟ [چنین نیست] بلکه [آنان] درک نمی کنند [که ما می خواهیم با افزونی مال و اولاد، در تفرقه، طغیان، گمراهی و تیره بختی بیشتری فرو روند.] (۵۶)
إِنَّ الَّذِینَ هُمْ مِنْ خَشْیَةِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ ﴿٥٧﴾
یقیناً آنان که از بیم پروردگارشان هراسان و نگرانند، (۵۷)
وَالَّذِینَ هُمْ بِآیَاتِ رَبِّهِمْ یُؤْمِنُونَ ﴿٥٨﴾
و آنان که به آیات پروردگارشان ایمان می آورند. (۵۸)
وَالَّذِینَ هُمْ بِرَبِّهِمْ لَا یُشْرِکُونَ ﴿٥٩﴾
و آنان که به پروردگارشان شرک نمی ورزند. (۵۹)
وَالَّذِینَ یُؤْتُونَ مَا آتَوْا وَقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَىٰ رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ ﴿٦٠﴾
و آنان که آنچه را [از زکات و دیگر انفاقات در راه خدا] میپردازند، و در حالی که دل هایشان از اینکه به سوی پروردگارشان [برای محاسبه دقیق] باز می گردند، ترسان است. (۶۰)