مناجات با صدای استاد سماواتی
متن مناجات:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداى بخشنده مهربان
إِلَهِی أَلْبَسَتْنِی الْخَطَایَا ثَوْبَ مَذَلَّتِی وَ جَلَّلَنِی التَّبَاعُدُ مِنْکَ لِبَاسَ مَسْکَنَتِی
خدایا خطا و گناهان، مرا لباس خوارى و ذلت پوشانیده و دورى تو جامه عجز و بینوایى بر تنم انداخته
وَ أَمَاتَ قَلْبِی عَظِیمُ جِنَایَتِی فَأَحْیِهِ بِتَوْبَةٍ مِنْکَ یَا أَمَلِی وَ بُغْیَتِی وَ یَا سُؤْلِی وَ مُنْیَتِی
و جنایت بزرگ (هواى نفس پرستى) مرا دل مرده ساخته تو اى خدا از رجوع به لطف و کرمت باز این مرده دلم زنده گردان اى مقصد و مقصود و مطلوب و آرزوى من
فَوَعِزَّتِکَ مَا أَجِدُ لِذُنُوبِی سِوَاکَ غَافِراً وَ لاَ أَرَى لِکَسْرِی غَیْرَکَ جَابِراً
قسم به عزتت که من کسى که گناهانم را ببخشد غیر تو نمىدانم و آنکه در هم شکستگیهاى امورم را جبران کند جز تو نمىبینم
وَ قَدْ خَضَعْتُ بِالْإِنَابَةِ إِلَیْکَ وَ عَنَوْتُ بِالاِسْتِکَانَةِ لَدَیْکَ
من با آه و ناله و کمال خضوع به درگاهت آمدهام و به خوارى و مذلت بسویت رو آورده ام
فَإِنْ طَرَدْتَنِی مِنْ بَابِکَ فَبِمَنْ أَلُوذُ وَ إِنْ رَدَدْتَنِی عَنْ جَنَابِکَ فَبِمَنْ أَعُوذُ
پس اگر تو مرا از در برانى دیگر به که رو آرم و اگر تو مرا در کنى به که پناه برم
فَوَا أَسَفَاهْ مِنْ خَجْلَتِی وَ افْتِضَاحِی وَ وَا لَهْفَاهْ مِنْ سُوءِ عَمَلِی وَ اجْتِرَاحِی
پس آه از تأسف و حسرت خجلت و افتضاح من و واى از اندوه و غم مصائب و کردار زشت من
أَسْأَلُکَ یَا غَافِرَ الذَّنْبِ الْکَبِیرِ وَ یَا جَابِرَ الْعَظْمِ الْکَسِیرِ أَنْ تَهَبَ لِی مُوبِقَاتِ الْجَرَائِرِ
از تو درخواست مىکنم اى بخشنده گناه بزرگ و اى جبران کننده هر – شکسته استخوان که ببخشى گناهان مهلک خطرناکم
وَ تَسْتُرَ عَلَیَّ فَاضِحَاتِ السَّرَائِرِ وَ لاَ تُخْلِنِی فِی مَشْهَدِ الْقِیَامَةِ مِنْ بَرْدِ عَفْوِکَ وَ غَفْرِکَ
و بپوشانى زشتیهاى پنهانى فضاحت آورم و مرا در عرصه قیامت از نسیم خوش عفو و عنایتت جدا مساز
وَ لاَ تُعْرِنِی مِنْ جَمِیلِ صَفْحِکَ وَ سَتْرِکَ
و از نیکویى بخشش و پرده پوشش محرومم مگردان
إِلَهِی ظَلِّلْ عَلَى ذُنُوبِی غَمَامَ رَحْمَتِکَ وَ أَرْسِلْ عَلَى عُیُوبِی سَحَابَ رَأْفَتِکَ
خدایا سایه ابر رحمتت را بر سر گناهان (سوزان) من بینداز و باران لطف و محبتت را بر عیوب و پلیدیهاى اعمالم بباران
إِلَهِی هَلْ یَرْجِعُ الْعَبْدُ الْآبِقُ إِلاَّ إِلَى مَوْلاَهُ أَمْ هَلْ یُجِیرُهُ مِنْ سَخَطِهِ أَحَدٌ سِوَاهُ
خدایا آیا بنده گریخته به جایى جز به درگاه مولایش رجوع تواند کرد یا از خشم و غضب مولایش غیر او احدى حمایتش تواند نمود
إِلَهِی إِنْ کَانَ النَّدَمُ عَلَى الذَّنْبِ تَوْبَةً فَإِنِّی وَ عِزَّتِکَ مِنَ النَّادِمِینَ
خدایا اگر پشیمانى از گناه توبه است قسم به عزتت که من از پشیمانانم
وَ إِنْ کَانَ الاِسْتِغْفَارُ مِنَ الْخَطِیئَةِ حِطَّةً فَإِنِّی لَکَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِینَ لَکَ الْعُتْبَى حَتَّى تَرْضَى
و اگر استغفار و طلب آمرزش کردن موجب محو گناه است (به لطفت) من از آمرزش طلبانم تو را سزد که (بر ما) عتاب کنى تا باز خوشنود گردى
إِلَهِی بِقُدْرَتِکَ عَلَیَّ تُبْ عَلَیَّ وَ بِحِلْمِکَ عَنِّی اعْفُ عَنِّی وَ بِعِلْمِکَ بِی ارْفَقْ بِی
خدایا قسم به قدرتت بر من که توبهام بپذیر و به حلمت بر عصیانم که از من درگذر و به علمت به احوالم که با من به رفق و محبت نظر فرما
إِلَهِی أَنْتَ الَّذِی فَتَحْتَ لِعِبَادِکَ بَاباً إِلَى عَفْوِکَ سَمَّیْتَهُ التَّوْبَةَ
خدایا تویى که درى از عفو و بخششت به روى بندگان باز کردى و نامش توبه نهادى
فَقُلْتَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً فَمَا عُذْرُ مَنْ أَغْفَلَ دُخُولَ الْبَابِ بَعْدَ فَتْحِهِ
و (در کتابت) فرمودى اى بندگان به درگاه من به توبه با حقیقت باز آیید (تا از گناهانتان درگذرم) پس عذر آنکه از این در که باز کردى غافل است چه خواهد بود
إِلَهِی إِنْ کَانَ قَبُحَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِکَ فَلْیَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِکَ
اى خدا اگر گناه از من زشت است عفو از تو زیباست
إِلَهِی مَا أَنَا بِأَوَّلِ مَنْ عَصَاکَ فَتُبْتَ عَلَیْهِ وَ تَعَرَّضَ لِمَعْرُوفِکَ فَجُدْتَ عَلَیْهِ
اى خدا من اولین بنده نیستم که گنه کرده از او تو درگذشتى و به درگاه کرمت آمد و به او احسان کردى
یَا مُجِیبَ الْمُضْطَرِّ یَا کَاشِفَ الضُّرِّ یَا عَظِیمَ الْبِرِّ یَا عَلِیماً بِمَا فِی السِّرِّ یَا جَمِیلَ السِّتْرِ (السَّتْرِ)
اى دادرس پریشان دلان اى برطرف سازنده غم و رنج و زیان اى بزرگ احسان اى آگاه از سر بندگان اى نیکو پرده پوش بر گناهان
اسْتَشْفَعْتُ بِجُودِکَ وَ کَرَمِکَ إِلَیْکَ وَ تَوَسَّلْتُ بِجَنَابِکَ (بِجِنَانِکَ) وَ تَرَحُّمِکَ لَدَیْکَ
جود و رحمت نامنتهاى تو را بسوى تو شفیعمىگردانم و به جناب تو و مهربانیت نزد تو توسل مىجویم
فَاسْتَجِبْ دُعَائِی وَ لاَ تُخَیِّبْ فِیکَ رَجَائِی وَ تَقَبَّلْ تَوْبَتِی وَ کَفِّرْ خَطِیئَتِی بِمَنِّکَ وَ رَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
پس دعایم مستجاب کن و از امیدى که به لطف تو دارم محرومم نگردان و توبهام قبول فرما و خطاهایم به کرم و رحمتت محو گردان اى مهربانترین مهربانان عالم.
التماس دعا
منبع: سایت گلزارنور
